yklym

[y:klym]

Älem, jahan, dünýä, il.

∙ Ol bütin yklyma özüni tanatdy. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

∙ Uçup özi ýasan samolýot bilen, Gündizler yklymdan-yklyma gidýär. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

◊ ýedi yklym — seret ýedi

∙ Gülden ýasapdyrlar bir älemgoşar, Ýedi yklyma onuň ýalkymy düşer. (A. Haýydow, Ýigitlik Çagy)